Monday, January 23, 2006;
ito ay aking sinulat nang hindi na naman ako nakinig sa trigo kanina...
naramdaman kong nag-vibrate ang cellphone ko. "1 message received" daw. galing kay ray, inaantok na rin daw siya. sa kasamaang palad, hindi na ako naka-unli. tapos hindi pa ako nakakapagload. hindi tuloy ako nakasali sa text marathon ni karen, ray at ivra habang nagkaklase.
sobrang nakakafrustrate ang araw na 'to. umaga pa lang, na-sense ko na 'to. tama ba namang 6:00 ng umaga na ako nagising? usually, ganung oras ay paalis na kami ng bahay. na-late din kasi ng gising si mommy, delayed kami ng 1 hour. eh ayun, hinatid pa namin si mariel sa school. second time na na hindi ako umabot sa assembly. nakakaloka, pero at least hindi ako late.
di ko natapos yung portfolio ko sa filipino so hindi muna ako magpapasa. frustrating pa yung scores ko sa periodic tests. sa tle lang talaga ako natuwa.
ang dami ko pang dapat gawin pero bakit ito pa ang inuuna ko? next time na ulit ang flashback, dami nang nangyari since nasira ang computer.
meron palang nangyari na kung ordinaryong araw siguro ay matutuwa ako. twice pa yun huh. kaya lang sadyang bad trip effect yata ako. sana nga bad trip effect lang ako kaya hindi ko na-feel yung nangyari. ang stupid ko kasi. pinabayaan kong maging ganito ka-lala yung situation. akala ko masaya. akala ko okie na rin. eh hindi rin pala.
PWEDE NA BA MAGPAKAMATAY?
eng-eng, hindi pa. marami ka pang dapat gawin. sana matapos mo man lang yung portfolio na sinimulan mo. di bale kahit di ka umabot ng prom. wala ka namang date eh. [haru...]
o ayan yun. kaya hindi umaasenso yung trigo ko eh, di ako nakikinig. nood kayo ng only you! 2 weeks na lang. abangan niyo rin yung commercial ng cadbury. la lang, cute eh. ;p
moving on at
{{ 4:56 AM -
